Laos is niet het land bij uitstek voor een flashpacker, allé, voor ons toch niet. We vinden de (meeste) mensen nog steeds niet vriendelijk en de mentaliteit ligt ons niet (alhoewel het naar het zuiden toe al wat gebeterd is). Dit gevoel hebben we nog niet vaak in een ander land meegemaakt, en al zeker niet op deze reis. Laos heeft ook niet veel hoogtepunten, wat het totaalplaatje niet onze favoriet maakt. Maar het is niet dat we een vreselijke tijd hier beleefd hebben, verre van. We hebben nog wat verslag te goed vanaf de hoofdstad Vientiane.
Vientiane (hier alle foto's)
Deze stad is de kleinste hoofdstad van Azië, wat ook zijn voordelen heeft. De hele stad is vrij makkelijk bereikbaar te voet of per fiets en er zijn veel lekkere restaurantjes en heel veel Belgisch bier te verkrijgen. Wij hebben de bezienswaardigheden in het centrum te voet verkend. Het meest opvallende gebouw is de Patuxai, wat overwinningspoort betekent, en doen denken aan de Arc de Triomphe in Parijs.
In de namiddag hebben we de Wat Si Saket bezocht, de oudste 'wat' in Vientiane. In de binnenmuren van de kloostergangen staan meer dan 2000 Boeddhabeelden in symmetrische nisjes. Het deed ons met heimwee aan Myanmar denken.
Een koppeltjes was er hun trouwfoto's aan het maken.
Het tegenovergelegen gebouw Haw Pha Kaew stond helaas in de stellingen en langs het koninklijk paleis kan je niet kijken.
De volgende dag hebben we met een brommertje de wat verdere verplaatsingen gedaan, waaronder Xieng Khuan of het Boeddhapark, waar een hele collectie beelden van gewapend beton bij elkaar staan.
Daarna was de Pha That Luang aan de beurt, het belangrijkste religieuze monument en het symbool van de nationale natie van Laos. Zijn afbeelding staat op de munten en op het nationale wapen. Je zou dan toch denken, amai, dat is de moeite maar in 5 minuten heb je alles gezien en weer nog maar eens gemerkt dat alles in Laos verwaarloosd wordt.
De start van het chinees nieuwjaar konden we er ook meemaken.
Thakhek (hier alle foto's)
Naar Thakhek zijn we met de bus gereisd om een loep met brommerkes te doen. Voor de rest is er niet veel te zien. We zijn de That Sikhot gaan bezichtigen. De stoepa in de vorm van een lotusknop zou van groot godsdienstig belang zijn voor de bevolking.
En dan begonnen we voor 4 dagen aan de loep doen rond Thakhek. De omgeving staat bekend voor zijn vele grotten. Omdat je ze niet allemaal kunt doen hebben we gegokt op de Boeddha grot. Vol enthousiasme reden we richting het karstgebergte waar de vele grotten zich schuilhouden. Bij de ingang begon het echter al slecht want ik moest ook een rok aandoen, terwijl ik al een lange broek aanhad! Natuurlijk moest je die rok huren. Het zijn allemaal geen grote bedragen maar we voelden ons voor de zoveelste keer in Laos in het zak gezet en ik heb mijn opgekropte frustratie dan ook laten merken. Dan toch maar naar de grot met die lange rok over mijn lange broek, lekker warm en een belachelijk zicht. Het bleek een heel kleine grot met wat onnozele Boeddhabeelden in en je mocht er ook geen foto's trekken. Wij weer blij.
Gelukkig was het landschap wel heel mooi en hebben we voor de rest van de dag toch genoten van onze trip. Het landschap was erg bizar met vele dode bomen in water. Dit komt door de bouw van een dam (een van de velen) waardoor heel veel land onder water is komen te staan en de bomen gaan hieraan dood.
De 2e dag hebben we nog een hele tijd door dat bizar landschap gereden met mijn Winnie de Phoo-brommer en zijn we ook naar een meertje geweest. Dat was op een zondag waardoor er heel wat lokale mensen waren die bakken bier en eten aansleepten. Op een bepaald moment waren er zeker 20 mensen tegelijk hun haren aan het wassen. Het meertje dient blijkbaar ook als hun badkamer. Het was erg jammer om te zien hoe de jongeren al hun lege snoepzakjes zomaar in het water gooiden. Na zo'n zondag wordt er erg veel afval achter gelaten en niemand die daar naar omkijkt.
De 2e nacht hebben we in een gezellig guesthouse overnacht waarvan de vriendelijke eigenares ook een plantage had met vooral jackfruit. Haar man was zo vriendelijk om de volgende ochtend er ons even een rondleiding te geven. Er zaten nu geen vruchten op maar het was toch interessant om het even te zien.
Daarna ging het richting grot Tham Kong Lo, wat echt wel de moeite was. Met een bootje ga je 4 km door de grot waar je aan de andere kant dan uitkomt aan een verborgen vallei, waar de schoolkinderen tijdens de middagpauze even een duik komen nemen en waar je enkele vissers en waterbuffels passeert. Onderweg naar de grot was het landschap ook erg mooi en reed je tussen de tabakplantages en de bergen.
Al bij al was het een leuke loep, een aanrader als je in Laos bent, waarbij je heel de trip moet uitwijken voor allerlei dieren die oversteken, zoals buffels, koeien, geiten, ganzen, kippen, varkens, honden, ...
Een busticket kopen in Laos is ook niet altijd even makkelijk. Overal (in busstation en hotel) staat aangegeven dat er een VIP-bus vertrekt om 8u30. Blijkt dat ze die ineens om onbekende reden hebben afgeschaft en dat er alleen nog een nachtbus vertrekt om 1u, maar je kan pas bustickets kopen vanaf 22u. Allemaal heel onhandig als het busstation uit het centrum ligt en je brommertjes al ingeleverd zijn, en als de loketbediende erg onvriendelijk is. Maar dit hebben we ook al weer overleefd en de nachtbus bleek een slaapbus te zijn met bedden zodat we toch wat hebben kunnen slapen. Je komt dan wel aan om 6u op de plaats van bestemming en je kan dan nog niet in het hotel... Ik wil maar zeggen, wij hebben het ook niet altijd even gemakkelijk hoor, zelfs niet als flashpacker!
Pakse (hier alle foto's, met een beetje bloot)
In Pakse zelf is helemaal niets te beleven maar dien je ook uitstapjes te maken. Het ligt bij het Bolavenplateau, dat bekend staat om zijn watervallen. Hier kan je ook weer een loep doen. Onze brommerjes hebben we gehuurd bij een Belg die er woont met zijn Laose vrouw.
De dag ervoor hebben we eerst nog een daguitstap gemaakt naar de markt (met veel lekkere specialliteiten) en naar de What Phu Champasak. Nadien kan je er de Mekong oversteken met een leuk overzetbootje. We hadden zelfs een rode duivel mee aan boord!
We hadden voor de grote loupe gekozen over 4 dagen. De eerste nacht logeerden we aan een waterval, alleen was die wat kleiner en bruiner dan normaal, aangezien ze aan een dam aan het werken zijn en het water (gedeeltelijk) afsluiten tijdens de dag. Het was nog steeds een erg leuke locatie maar toch jammer van het weinige water. Dit was ons huisje en het uitzicht (met af en toe een olifant in het water). Klein detail, in ons huisje beschikten we enkel over water van de rivier, wat dus ook een erg bruin zicht gaf in de wc.
De dag erop zijn we onderweg naar een plantage geweest waar ze oa thee, Sacha inchi noten, ananas en peper verbouwen en waar ze met zijderupsen zijde maken. We kregen er een hele deskundige uitleg van een dame uit Zwitserland die er enkele maanden werkt. Ze proberen er ook zoveel mogelijk de mensen uit de nabijgelegen dorpjes bij te betrekken en leren hun zijde te maken. Erg interessant. Ik had nog nooit van die noten gehoord maar die komen oorspronkelijk van Peru en geroosterd met zout zijn ze lekker bij een pintje bier. Ze maken er vooral olie van.
Eerst was de Tad Chalpii aan de beurt. Je dient eerst een hele afdaling te doen over slibberige paadjes en rotsen, de rivier oversteken over een boom, dan weer een klim doen, maar de waterval is het waard. Door de erg afgelegen ligging en de moeilijke bereikbaarheid ben je er dan ook zo goed als alleen.
De volgende waterval was de Tad Yuang, die op 30 km van Pakse ligt en dicht bij de hoofdbaan, dus meer bezocht. Wij zijn er om 9u naartoe getrokken en waren er helemaal alleen! Het was er het paradijs op aarde. En hier dan eindelijk het beetje bloot, want naar het schijnt trekt dat meer kijkers aan. Zoals je kan zien zit ik nog steeds goed in het vel!
De laatste, Tad Fane, was de hoogste met een waterval van maar liefst 120m. Je kan er wel niet dichtbij maar de natuur is er prachtig en we hebben er geluncht met zicht op het mooie natuurgeweld.
Over het hele bolavenplateau zijn er heel veel koffieplantages, die deze periode in bloei stonden en wat een heel lekkere geur meegaf.
4000 eilanden (hier alle foto's)
De laatste 3 dagen in Laos hebben we doorgebracht aan de 4000 eilanden, op het eiland Don Khon. Het is er erg rustig, je kan er goed eten en we hebben er een fiets gehuurd. Ook zijn we er met een bootje naar de Irrawaddydolfijnen gaan zien. Het zijn geen geweldige foto's van de dolfijnen maar enkel het bewijs dat we ze gezien hebben.
Misschien zijn we iets te streng voor Laos en zijn we al teveel verwend geweest in andere landen. Hier zal het wel veel mee te maken hebben.
Morgen reizen we met de bus naar Cambodja, op naar een nieuw hoofdstuk in ons avontuur.
